Birgün Fatıma validemiz (r.a.) Peygamberimizin huzuruna gelmişti.

Açlıktan benzinin sarardığı belliydi. Çünkü Hazreti Fatıma'nın yüzünde bir sarılık vardı. Server-i Kainat efendimiz hazreti Fatıma validemizin yüzüne baktı, gözlerinden yaş geldi. Mübarek ellerini Hazreti Fatıma'nın göğsüne koyarak -Mealen- şöyle dua etti: "Ey açları doyuran Allahım! Muham·med'in kızı Fatıma'yı aç bırakma!"

O anda Hazreti Fatıma'nın yüzündeki sarılığın gitmiş olduğu ve yerine pembeliğin gelmiş olduğu görüldü. İmran bin Hüsayn diyor ki: Sonra kendisiyle görüştüğüm hazreti Fatıma Validemiz bana "ondan sonra bir daha açlık hissetmediğini" söyledi.

. 

. 

Ali Eren - İzdivaç ve Mahremiyetleri 

Bu eser incemeseleler.com ile internete müsadeli olarak kazandırılmıştır.

Eseri başka sitelerde yayımlamak yasaktır !